День спогадів Święto Zmarłych

Сьогодні у Польщі винятковий день.Свято Всіх Святих. Це день, коли горять мільйони свічок у лампадах на цвинтарях. День, коли терпко пахнуть хризантеми, нагадуючи про скороминучість нашого перебування тут, на землі. 

Сонце сьогодні червоніло, заходячи за горизонт. Воно горіло, наче потужна лампада, скорботно споглядаючи на земну метушню. 

Мерехтять вогні... Спогади не тануть як віск, а трансформуються у тиху розмову і постійну присутність тих, хто нас покинув...

Święto Zmarłych to czas, kiedy odżywają wspomnienia o tych, którzy odeszli, o naszych najbliższych zmarłych. W tym dniu zapalamy znicze pamięci na ich grobach - dowód naszej miłości, przyjaźni i dobrych wspomnień.

Dla tych
Którzy odeszli
W nieznany świat,
Płomień na wietrze
Kołysze wiatr.
Dla nich tyle kwiatów
Pod cmentarnym murem
I niebo jesienne
U góry.

Dla nich
Harcerskie warty
I chorągiewek gromada,
I dla nich ten dzień -
Pierwszy dzień
Listopada. 

Danuta Gellnerowa "Dla tych, którzy odeszli"

Kwitną zniczami 

ciemne chodniki. 

Jesienne kwiaty, 

błędne ogniki 

palą się znicze. 

Dziesiątki, setki, 

tysiące zniczy... 

Nikt ich nie zliczy... 

Przechodzą ludzie, 

schylają głowy. 

Wśród żółtych liści

listopadowych

palą się znicze...

Danuta Wawiłow " Znicze"

Wisława Szymborska

Kot w pustym mieszkaniu

                                       

Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,

a jednak pozamieniane.

Niby nie przesunięte,

a jednak porozsuwane.

I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,

ale to nie te.

Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,

także nie ta, co kładła.

Coś sie tu nie zaczyna

w swojej zwykłej porze.

Coś się tu nie odbywa

jak powinno.

Ktoś tutaj był i był,

a potem nagle zniknął

i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf sie zajrzało.

Przez półki przebiegło.

Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.

Nawet złamało zakaz

i rozrzuciło papiery.

Co więcej jest do zrobienia.

Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,

niech no się pokaże.

Już on się dowie,

że tak z kotem nie można.

Będzie się szło w jego stronę

jakby się wcale nie chciało,

pomalutku,

na bardzo obrażonych łapach.

O żadnych skoków pisków na początek.

Jest to święto głębokiej zadumy nad przemijaniem życia,czas refleksji nad sensem ludzkiego losu.

Nic dwa razy  Wisława Szymborska

Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.

Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.

Uśmiechnięci, współobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.

kliknij Kamila Pieńkos - "Nic dwa razy"

Śpieszmy się

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko co nieważne jak krowa się wlecze 
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje 
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna 
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego 

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna 
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor 
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej 
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu 
jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon 
żeby widziec naprawde zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec 
kochamy wciąż za mało i stale za późno 

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze 
a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny 

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci 
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą 

ks. Jan Twardowski 

Kliknij Spieszmy się kochać ludzi Krzysztof Kolberger

Koniec - by nigdy nie kończyć... (HD) - poezja ks. Jana Twardowskiego

Bóg dał czas na nadzieję, 
Czas na siew i czas na żniwa. 
Czas na taniec, na śpiew, 
I na ciszę w kościołach widnych. 
Bóg dał czas żeby kochać, 
Żeby domy budować na skale. 
Oto droga by iść, codzień dalej i dalej. 

Ref: Mogę dzielić się wiatrem i chlebem, 
Tyle wspólnych znajdować spraw. 
A na miłość pod Twoim niebem, 
Tyle miejsc.

Kiedy Pan wróci sądzić, 
Nasze serca i naszą marność. 
Damy kłosy a On, 
Spali plewy oddzieli ziarno. 
Będzie sądzić z miłości, 
Tej najprostszej i tej niełatwej. 
Sądzić tylko z miłości, aż nadto, aż nadto.

Kliknij  Krzysztof Bigaj BÓG DAŁ CZAS