2*2 на польській Odmiana liczebników
Щоб знати як відповісти на наступні запитання:
потрібно вивчити наступну тему.
Теорію варто підкріпити вправами (ćwiczeniami)
Щоб створити радісний настрій до такої важливої теми,почнемо з милих, веселих дитячих віршів. Решта на сторінці для малюків.
Знайдіть у віршах і приказках числівники і зверніть увагу на їх правопис і відміну.
Wiesław Musiałowski
Kaczuszki
O trzynastej trzynaście
Równym krokiem - tak swojsko
Szło kaczuszek dwanaście:
Lewa, prawa - jak wojsko.
__________
Wyliczanki
Przysłowia z liczbami
А тепер теорія.
1. Liczebniki głowne
Liczebnik główny jeden występuje tylko w liczbie pojedynczej, wszystkie pozostałe liczebniki glówne i zbiorowe mają tylką liczbę mnogą. Wyjątkami są takie liczebniki, jak tysiąc, milion, miliard, które odmieniają się tak, jak rzeczownik przez przypadki i liczby, oraz mają końcówki takie, jak rzeczowniki rodzaju męskiego. Tysiąc odmienia się jak miesiąc, milion jak ogon, miliard jak owad.
2. Liczebniki porządkowe
Ćwiczenie
Napisz nazwy wszystkich miesięcy i ilość dni w każdym z nich.
Wzór: Pierwszy miesiąc- styczeń, dni - trzydzieści jeden
Drugi miesiąc-__________, dni - ____________
ZAPAMIĘTAJ
sto - setny
dwieście - dwusetny lub dwóchsetny
trzysta -- trzechsetny
czterysta --czterechsetny
pięćset -- pięćsetny
sześćset --sześćsetny
siedemset -- siedemsetny
tysiąc --tysięczny lub tysiączny
3. Liczebniki zbiorowe
Liczebników zbiorowych używamy w następujących wypadkach:
4. Liczebniki nieokreślone
5. Liczebniki złożone
- nazwę dnia
wyrażoną liczebnikiem porządkowym stawiamy zawsze w mianowniku, jeśli
odpowiada
na pytanie: jaki jest dzień? (drugi), w dopełniaczu zaś, gdy odpowiada na
pytanie:
kiedy to
było? (drugiego);
- nazwę miesiąca
stawiamy zawsze w dopełniaczu (kwietnia);
- nazwę roku
stawiamy w dopełniaczu (tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego ósmego).
Zatem na
pytanie: jaki jest dziś dzień?(lub potocznie: który dziś jest?) odpowiadamy: dziś
jest drugi
kwietnia. Najprościej jest zapamiętać,
że liczba odnosi
się do dnia, a
nie do
miesiąca.
Wyeliminujemy wtedy rażącą konstrukcję! drugi kwiecień (wszak nie chodzi tu o
drugi miesiąc!).
Na pytanie: który
dziś jest (dzień)?
odpowiadamy: drugi (dzień) kwietnia.
Słownik poprawnej polszczyzny podaje też formę oboczną: siódmego maja, ale zdecydowanie
lepszą
wydaje mi się
siódmy maja. Na
pytanie: którego (dnia) to
było? odpowiadamy:
drugiego
(dnia) września.
Trzeba też pamiętać,
że liczebniku określającym
rok, na przykład
rok 1996 dwie
pierwsze cyfry
odczytujemy jak liczebniki
główne: tysiąc dziewięćset,
dwie ostatnie – jak
liczebniki porządkowe:
dziewięćdziesiąty szósty. Ta
sama zasada odnosi
się do dat XXI
wieku, na
przykład do roku
2222. Dwie pierwsze
cyfry to liczebniki
główne: dwa tysiące
dwieście, dwie
ostatnie – liczebniki porządkowe:
dwudziesty drugi. Jeszcze
przez kilka lat
będziemy
mieli w dacie tylko dwa liczebniki: główny –
dwa tysiące i porządkowy: czwarty,
piąty,
szósty itd. Rok dwutysięczny był tylko raz: w roku 2000.
- Ile ma pa (pani) lat?
- Ile masz pieniędzy?
- Ile kosztuje mleko,pieczywo, woda gazowana?
- Ile płacisz za prąd?
- W którym roku przyjechaleś do Polski?
- Ile lat mieszkasz w Polsce?
- Ile masz dzieci?
- Ile pieniędzy chcesz zarobić?
потрібно вивчити наступну тему.
Теорію варто підкріпити вправами (ćwiczeniami)
Щоб створити радісний настрій до такої важливої теми,почнемо з милих, веселих дитячих віршів. Решта на сторінці для малюків.
Знайдіть у віршах і приказках числівники і зверніть увагу на їх правопис і відміну.
Dwa razy dwa
Brzechwa Jan
Niech mi powie, kto ma chęć
i kto chce być ze mną szczery,
czy dwa razy dwa jest pięć,
czy dwa razy dwa jest cztery?
Kot zamruczał: "Chyba kpisz,
czy to dla mnie jest robota?
Mnie obchodzi jedna mysz,
a rachunki - nie dla kota".
Pies wykonał dziwny ruch:
"Ja nie jestem na usługi!
Umiem liczyć, lecz do dwóch".
Po czym warknął raz i drugi.
Koń powiedział jednym tchem:
"Łeb mam duży, lecz ubogi.
I to tylko dobrze wiem:
każdy koń ma cztery nogi".
Wół najpewniej z nich się czuł,
rzekł: "Sprawdziwszy cztery kąty,
stwierdzam fakt, że jako wół
w mej oborze jestem piąty."
Kogut zapiał: "Ja mam raj -
macham tylko pióropuszem,
lecz nie znoszę przecież jaj,
a więc liczyć też nie muszę".
Rzekła kaczka: "Kwa-kwa-kwa,
z dziećmi chadzam na spacery,
mam ich tu dwa razy dwa,
czyli mam kaczątka cztery".
Niech mi powie, kto ma chęć
i kto chce być ze mną szczery,
czy dwa razy dwa jest pięć,
czy dwa razy dwa jest cztery?
Kot zamruczał: "Chyba kpisz,
czy to dla mnie jest robota?
Mnie obchodzi jedna mysz,
a rachunki - nie dla kota".
Pies wykonał dziwny ruch:
"Ja nie jestem na usługi!
Umiem liczyć, lecz do dwóch".
Po czym warknął raz i drugi.
Koń powiedział jednym tchem:
"Łeb mam duży, lecz ubogi.
I to tylko dobrze wiem:
każdy koń ma cztery nogi".
Wół najpewniej z nich się czuł,
rzekł: "Sprawdziwszy cztery kąty,
stwierdzam fakt, że jako wół
w mej oborze jestem piąty."
Kogut zapiał: "Ja mam raj -
macham tylko pióropuszem,
lecz nie znoszę przecież jaj,
a więc liczyć też nie muszę".
Rzekła kaczka: "Kwa-kwa-kwa,
z dziećmi chadzam na spacery,
mam ich tu dwa razy dwa,
czyli mam kaczątka cztery".
Kaczuszki
O trzynastej trzynaście
Równym krokiem - tak swojsko
Szło kaczuszek dwanaście:
Lewa, prawa - jak wojsko.
__________
DZIESIĘĆ BAŁWANKÓW
Wanda Chotomska
Wanda Chotomska
Dziesięć bałwanków było w jednym lesie,
ni mniej, ni więcej,tylko właśnie 10.
ni mniej, ni więcej,tylko właśnie 10.
Jeden się drapał do dziupli na drzewie
i tak się zdrapał,że zostało 9.
i tak się zdrapał,że zostało 9.
Dziewięć bałwanków stało na polanie,
dokładnie dziewięć,bałwan przy bałwanie.
dokładnie dziewięć,bałwan przy bałwanie.
Lecz jeden poczuł,że go kręci w nosie.
Jak zaczął kichać,to zostało 8.
Jak zaczął kichać,to zostało 8.
Osiem bałwanków stało w dalszym ciągu,
lecz jeden bał się mrozu i przeciągów.
lecz jeden bał się mrozu i przeciągów.
Więc włożył kożuch i okrył się pledem.
Jak go odkryli,to już było 7.
Jak go odkryli,to już było 7.
Z siedmiu bałwanków jeden zaraz orzekł,
że się poślizgać warto na jeziorze.
że się poślizgać warto na jeziorze.
Lecz ledwie zdążył na jezioro wleźć,
wpadł w taki poślizg, że zostało 6.
wpadł w taki poślizg, że zostało 6.
Tych sześć bałwanków stałoby do teraz,
lecz jeden bałwan zaczął się rozbierać.
lecz jeden bałwan zaczął się rozbierać.
Chciał się ochłodzić, miał na kąpiel chęć
-
jak się rozebrał, to zostało 5.
jak się rozebrał, to zostało 5.
Z pięciu bałwanków jeden zaraz ubył,
bo go ciekawość przywiodła do zguby.
bo go ciekawość przywiodła do zguby.
Nie wiedział po co są kaloryfery -
jak się dowiedział, to zostały 4.
jak się dowiedział, to zostały 4.
Cztery bałwany stały w dwuszeregu,
lecz jeden zaczął tupać na kolegów.
lecz jeden zaczął tupać na kolegów.
Tupał i tupał, bo był strasznie zły,
i tak się stupał, że zostały 3.
i tak się stupał, że zostały 3.
Te trzy bałwanki długo nie postały,
bo jeden bałwan znał świetne kawały.
bo jeden bałwan znał świetne kawały.
Z własnych dowcipów śmiał się: - Cha! Cha!
Cha!
i pękł ze śmiechu, i zostały 2.
i pękł ze śmiechu, i zostały 2.
A jak została tych bałwanków dwójka,
to się zaczęła między nimi bójka...
to się zaczęła między nimi bójka...
Dziesięć bałwanków było na polanie.
Ile zostało? Oto jest pytanie!
Ile zostało? Oto jest pytanie!
UMIEM LICZYĆ DO DZIESIĘCIU
Na jeden –klaśnij,
na dwa-skocz, trochę w lewą stronę zbocz.
Na trzy-machnij noga prawą
ale zrób to bardzo żwawo.
A na cztery -mrugnij okiem,
pięć-maszeruj równym krokiem.
Sześć -oznacza podskok w gore,
jakbyś chciał przeskoczyć górę.
Siedem to jest kroczek w prawo,
Osiem -możesz bić już brawo.
A na dziewięć -"liczba" krzyknij!
I na koniec stojąc w miejscu wolno policz do dziesięciu!
Na jeden –klaśnij,
na dwa-skocz, trochę w lewą stronę zbocz.
Na trzy-machnij noga prawą
ale zrób to bardzo żwawo.
A na cztery -mrugnij okiem,
pięć-maszeruj równym krokiem.
Sześć -oznacza podskok w gore,
jakbyś chciał przeskoczyć górę.
Siedem to jest kroczek w prawo,
Osiem -możesz bić już brawo.
A na dziewięć -"liczba" krzyknij!
I na koniec stojąc w miejscu wolno policz do dziesięciu!
Wyliczanki
1
Babcia zupę gotowała
I do garnka powrzucała:
Dwie marchewki, trzy pietruszki,
Sól i cztery kurze nóżki,
Garść guzików, pół ziemniaka,
Trzy gazety i buraka,
Ząbek czosnku, kości cztery,
Trzy pluskiewki, dwa selery,
Kłębek nici, motek wełny,
Aż się garnek zrobił pełny!
Gotowała siedem dni
A te zupę zjesz dziś ty!
2I do garnka powrzucała:
Dwie marchewki, trzy pietruszki,
Sól i cztery kurze nóżki,
Garść guzików, pół ziemniaka,
Trzy gazety i buraka,
Ząbek czosnku, kości cztery,
Trzy pluskiewki, dwa selery,
Kłębek nici, motek wełny,
Aż się garnek zrobił pełny!
Gotowała siedem dni
A te zupę zjesz dziś ty!
Jeden, dwa, jeden, dwa,
Pewna pani miała psa,
Trzy i cztery, trzy i cztery,
Pies ten dziwne miał maniery.
Pięć i sześć, pięć i sześć,
Pies ten lodów nie chciał jeść.
Siedem, osiem, siedem, osiem,
Wciąż o kości tylko prosił.
Dziewięć, dziesięć, dziewięć, dziesięć,
Kto te kości mu przyniesie?
Ty czy ja, ja czy Ty?
Licz od nowa: raz, dwa, trzy…
Pewna pani miała psa,
Trzy i cztery, trzy i cztery,
Pies ten dziwne miał maniery.
Pięć i sześć, pięć i sześć,
Pies ten lodów nie chciał jeść.
Siedem, osiem, siedem, osiem,
Wciąż o kości tylko prosił.
Dziewięć, dziesięć, dziewięć, dziesięć,
Kto te kości mu przyniesie?
Ty czy ja, ja czy Ty?
Licz od nowa: raz, dwa, trzy…
Przysłowia z liczbami
Gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść.
Gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania.
Chciwy dwa razy traci.
Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta.
Lepiej dziesięć razy ciężko
chorować, niż raz lekko umrzeć.
Od fałszywego mędrca zachowaj nas, Panie, jeden za stu głupców
stanie.
Pierwsza wina darowana, druga wymawiana, trzecia obijana.
Trudno z jednego wołu dwie skóry
zedrzeć.
Trzy rzeczy miej w pamięci: śmierć,
przyjaźń, dobrodziejstwo.
Serce jednej kobiety widzi więcej
niż oczy dziesięciu mężczyzn.
Każdy kij ma dwa końce.
Kto dwa zające goni, żadnego nie
uchwyci.
Kto śpiewa, dwa razy się modli.
Za grosz kup, za trzy weź— będziesz
miał i wieś.
Jedna jaskółka wiosny nie czyni.
Kara na jednego, strach na wszystkich.
Nie czyń drugiemu, co tobie nie miłe.
Niejedne są ludzkie losy: jedni torby
dźwigają, drudzy noszą trzosy.
Dwóch panów w domu być nie może.
Ciekawość to pierwszy stopień do
piekła.
Swoje trzy grosze każdy uważa za
najlepszą monetę.
Jeśli się nie chce zrobić tego jednego kroku
można całe życie przestać na jednej nodze.
Pokorne cielę dwie matki ssie.
Czterdziestu Męczenników (10 marca)
jakich, czterdzieści dni takich.
Jedna bieda nie dokuczy, jedno szczęście
nie utuczy.
Liczebnik główny jeden występuje tylko w liczbie pojedynczej, wszystkie pozostałe liczebniki glówne i zbiorowe mają tylką liczbę mnogą. Wyjątkami są takie liczebniki, jak tysiąc, milion, miliard, które odmieniają się tak, jak rzeczownik przez przypadki i liczby, oraz mają końcówki takie, jak rzeczowniki rodzaju męskiego. Tysiąc odmienia się jak miesiąc, milion jak ogon, miliard jak owad.
Przypadek
|
Liczba pojedyncza
|
Liczba mnoga
|
|||
Rodzaj męski
|
Rodzaj żeński
|
Rodzaj
nijaki
|
Rodzaj męskoosobowy
|
Rodzaj niemęskoosobowy
|
|
Mianownik
Dopełniacz
Celownik
Biernik
Narzędnik
Miejsownik
|
jeden
jednego
jednemu
jednego(żywotny)/jeden
jednym
jednym
|
jedna
jednej
jednej
jedną
jedną
jednej
|
jedno
jednego
jednemu
jedno
jednym
jednym
|
jedni
jednych
jednym
jednych
jednymi
jednych
|
jedne
jednych
jednym
jedne
jednymi
jednych
|
Przypadki
|
Forma
|
||
męskoosobowa
|
Męskonieosobowa
i nijaka |
żeńska
|
|
Mianownik
|
Dwaj uczniowie
|
Dwa domy
|
Dwie książki
|
Dopełniacz
|
Dwóch uczniów,
domów, okien, książek
|
||
Celownik
|
Dwom (dwóm)
uczniom, domom, oknom, książkom
|
||
Biernik
|
Dwóch uczniów
|
Dwa domy, okna
|
Dwie książki
|
Narzędnik
|
Dwoma uczniami,
domami, oknami
|
Dwiema (dwoma)
książkami
|
|
Miejsownik
|
Dwóch uczniach,
domach, oknach, książkach
|
Ćwiczenie
Przepisz
zdania, zastępując cyfrę 2 odpowiednimi formami liczebnika dwa
- Byłam na wycieczce z 2 kolegami i 2 koleżankami.
- Obok domu rosło 2 brzozy.
- Z zainteresowaniem przyglądałem się 2 obrazom.
- Na szlaku spotkałam 2 turystów i 2 turystki.
- Kupiłem w sklepie 2 zeszyty, 2 ołówki i 2 książki.
- Kolega opowiedział mnie o 2 ciekawych wydarzeniach.
Przypadki
|
Forma
|
|
męskoosobowa
|
Męskonieosobowa
|
|
Mianownik
|
trzej uczniowie
|
trzy domy okna,
książki
|
Dopełniacz
|
Trzech uczniów, domów, okien, książek
|
|
Celownik
|
trzem uczniom,
domom, oknom, książkom
|
|
Biernik
|
trzech uczniów
|
trzy domy, okna,
książki
|
Narzędnik
|
trzema uczniami,
domami, oknami
|
|
Miejsownik
|
trzech uczniach,
domach, oknach, książkach
|
Liczebnik cztery odmienia się tak samo jak trzy. Formy męskoosobowe
trzej, czterej łączą się z mianownikiem rzeczownika; trzech, czterech – z dopełniaczem.
Pozostałe liczebniki głowne odmieniają
się jak liczebnik pięć.
Przypadki
|
Forma
|
|
męskoosobowa
|
Męskonieosobowa
|
|
Mianownik
|
pięciu uczniów
|
pięć domów, okien,
książek
|
Dopełniacz
|
pięciu uczniów, domów, okien, książek
|
|
Celownik
|
pięciu uczniom,
domom, oknom, książkom
|
|
Biernik
|
pięciu uczniów
|
pięć domów, okien,
książek
|
Narzędnik
|
trzema (pięciu) uczniami,
domami, oknami
|
|
Miejsownik
|
pięciu uczniach,
domach, oknach, książkach
|
Źródło: O.Mochyła Język polski
LICZBA
POJEDYNCZA
|
||||||
RODZAJ
MĘSKI
|
RODZAJ
ŻEŃSKI
|
RODZAJ
NIJAKI
|
||||
PRZYPADEK
|
PYTANIE
|
PYTANIE
|
PYTANIE
|
|||
Mianownik |
który?
|
pierwszy
|
która?
|
pierwsza
|
które?
|
pierwsze
|
Dopełniacz
|
którego?
|
pierwszego
|
której?
|
pierwszej
|
którego?
|
pierwszego
|
Celownik
|
któremu?
|
pierwszemu
|
której?
|
pierwszej
|
któremu?
|
pierwszemu
|
Biernik
|
który?
którego?
|
pierwszy
pierwszego
|
którą?
|
pierwszą
|
które?
|
pierwsze
|
Narzędnik
|
z którym?
|
z
pierwszym
|
z którą?
|
z
pierwszą
|
z którym?
|
z
pierwszym
|
Miejscownik
|
o którym?
|
o
pierwszym
|
o której?
|
o
pierwszej
|
o którym?
|
o
pierwszym
|
Wołacz
|
o!
|
pierwszy
|
o!
|
pierwsza
|
o!
|
pierwsze
|
LICZBA MNOGA
|
||
Przypadki
|
Rodzaj męskoosobowy
|
Rodzaj niemęskoosobowy
|
Mianownik
|
Którzy? pierwsi
|
Które? pierwsze
|
Dopełniacz
|
Których? pierwszych
|
Których? pierwszych
|
Celownik
|
Którym? pierwszym
|
Którym? pierwszym
|
Biernik
|
Których? pierwszych
|
Które? pierwsze
|
Narzędnik
|
Z którymi? Z pierwszymi
|
Z którymi? Z pierwszymi
|
Miejscownik
|
O których? O pierwszych
|
O których? O pierwszych
|
Ćwiczenie
Napisz nazwy wszystkich miesięcy i ilość dni w każdym z nich.
Wzór: Pierwszy miesiąc- styczeń, dni - trzydzieści jeden
Drugi miesiąc-__________, dni - ____________
ZAPAMIĘTAJ
sto - setny
dwieście - dwusetny lub dwóchsetny
trzysta -- trzechsetny
czterysta --czterechsetny
pięćset -- pięćsetny
sześćset --sześćsetny
siedemset -- siedemsetny
tysiąc --tysięczny lub tysiączny
3. Liczebniki zbiorowe
Liczebników zbiorowych używamy w następujących wypadkach:
- przy rzeczownikach oznaczajacych osoby różnej płci :Czternaścioro uczniów (dziewczyny i chłopcy) uczyło się w czytelni;
- przy rzeczownikach oznaczajacych istoty niedorosłe :pięcioro kociąt, sześcioro szczeniąt, szesnaścioro piskląt, troje źrebiąt;
- przy rzeczownikach, które nie mają liczby pojedynczej: troje drzwi, pięcioro skrzypiec widły, sześcioro nożyc, dziewięcioro grabi.
PRZYPADEK
|
PYTANIE
|
|
Mianownik
|
kto? co?
|
dwoje, siedmioro
|
Dopełniacz
|
kogo? czego?
|
dwojga,
siedmiorga
|
Celownik
|
komu? czemu?
|
dwojgu, siedmiorgu
|
Biernik
|
kogo? co?
|
dwoje, siedmioro
|
Narzędnik
|
z kim? z czym?
|
z dwojgiem,
siedmiorgiem
|
Miejscownik
|
o kim? o czym?
|
dwojgu,
siedmiorgu
|
4. Liczebniki nieokreślone
PRZYPADEK
|
PYTANIE
|
rodzaj
męskoosobowy
|
rodzaj
niemęskoosobowy
|
Mianownik
|
kto? co?
|
kilku
|
kilka
|
Dopełniacz
|
kogo? czego?
|
kilku
|
kilku
|
Celownik
|
komu? czemu?
|
kilku
|
kilku
|
Biernik
|
kogo? co?
|
kilku
|
kilka
|
Narzędnik
|
z kim? z czym?
|
kilku, kilkoma
|
kilku, kilkoma
|
Miejscownik
|
o kim? o czym?
|
kilku
|
kilku
|
5. Liczebniki złożone
- W liczebnikach złożonych od pięćdziesięciu do dziewięćdziesięciu oraz w liczebnikach trzysta i czterysta odmienia się tylko drugi człon:piędziesiąt ( trzysta) książek --pięćdziesięciu( trzystu) książek
- W liczebnikach od pięciuset do dziewięciuset odmienia się tylko pierwszy człon:pięćset tomów --pięciuset tomów
- W liczebnikach dwanaście, dwadzieścia, dwieście, zmienia się obydwa człony: dwanaście (dwadzieścia, dwieście)domów --dwunastu ( dwudziestu, dwustu) domów.Liczebniki dwanaście i dwadzieścia mają w narzędniku dwie formy: dwunastoma i dwunastu, dwudziestoma i dwudziestu.
- Oddzielnie zapisujemy w liczebnikach od dwadzieścia jeden wyrazy oznaczające jednostki, dziesiątki, setki.
72 lata - siedemdzisiąt dwa lata
123 dzieci - sto dwadzieścia troje dzieci
1994 r - rok tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty czwarty
50 uczniów - pięćdziesięciu uczniów (rodzaj męskoosobowy)
50 uczennic( ptaków, domów) - pięćdzisiąt uczennic ( ptaków, domów)- rodzaj niemęskoosobowy
500 żołnierzy - pięciuset żołnierzy (rodzaj męskoosobowy)
500 kobiet ( ptaków, domów) --pięćset kobiet( ptaków, domów) rodzaj niemęskoosobowy
Ćwiczenia
Przepisz, zastępując cyfry odpowiednimi formami liczebników
Do nowego przedszkola przyjęto 232 dzieci.
Na wycieczkę pojechał nauczyciel z 21 uczniami i 31 uczennicami.
Mam 67 lat.
Został tatą na 28 roku życia.
Urodził się w 1958 roku.
Mam 675 złotych. Cena tego krzesła 120 złotych.
Warto
więc uświadomić sobie, że pisaniem i odczytywaniem dat rządzą
określone reguły:
- nazwę dnia
wyrażoną liczebnikiem porządkowym stawiamy zawsze w mianowniku, jeśli
odpowiada
na pytanie: jaki jest dzień? (drugi), w dopełniaczu zaś, gdy odpowiada na
pytanie:
kiedy to
było? (drugiego);
- nazwę miesiąca
stawiamy zawsze w dopełniaczu (kwietnia);
- nazwę roku
stawiamy w dopełniaczu (tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego ósmego).
Zatem na
pytanie: jaki jest dziś dzień?(lub potocznie: który dziś jest?) odpowiadamy: dziś
jest drugi
kwietnia. Najprościej jest zapamiętać,
że liczba odnosi
się do dnia, a
nie do
miesiąca.
Wyeliminujemy wtedy rażącą konstrukcję! drugi kwiecień (wszak nie chodzi tu o
drugi miesiąc!).
Na pytanie: który
dziś jest (dzień)?
odpowiadamy: drugi (dzień) kwietnia.
Słownik poprawnej polszczyzny podaje też formę oboczną: siódmego maja, ale zdecydowanie
lepszą
wydaje mi się
siódmy maja. Na
pytanie: którego (dnia) to
było? odpowiadamy:
drugiego
(dnia) września.
Trzeba też pamiętać,
że liczebniku określającym
rok, na przykład
rok 1996 dwie
pierwsze cyfry
odczytujemy jak liczebniki
główne: tysiąc dziewięćset,
dwie ostatnie – jak
liczebniki porządkowe:
dziewięćdziesiąty szósty. Ta
sama zasada odnosi
się do dat XXI
wieku, na
przykład do roku
2222. Dwie pierwsze
cyfry to liczebniki
główne: dwa tysiące
dwieście, dwie
ostatnie – liczebniki porządkowe:
dwudziesty drugi. Jeszcze
przez kilka lat
będziemy
mieli w dacie tylko dwa liczebniki: główny –
dwa tysiące i porządkowy: czwarty,
piąty,
szósty itd. Rok dwutysięczny był tylko raz: w roku 2000.
Źródło: http://www.ewakolodziejek.pl
Коментарі
Дописати коментар