Мала та велика брехня Kłamstwa i kłamstewka

Брехню не можна толерувати.

Вона болить ,особливо, коли стосується тебе особисто.

Мучить, коли брешеш сам, коли брешуть тобі...

Годі шукати ідеалу. Але прагнути до нього, робити зусилля,полюбити правду, не боятися її- у сучасному світі майже подвиг.

Ten, kto nigdy nie został okłamany, nie wie, co to znaczy być szczęśliwym.( Albert Einstein)

Być wolnym, to móc nie kłamać.( Albert Camus)

Пісня у виконанні Кароліни Козак "Бреши, прошу, бреши" думаю,варта уваги

Karolina Kozak      Kłam, proszę, kłam...

Tekst piosenki:

 1.) Mówisz mi , że jesteś sam - w tle słysze głosy rozbawionych dwóch dam .

 Mówisz mi , idę spać , gdy twoi koledzy już czekają w drzwich .

 Chociaż wiem – nie będzie scen , na moim sumieniu też się znajdzie grzech .

 Może tak będzie lżej , niech jak najdłużej trwa ten beztroski sen

Ref.) Kłam, proszę kłam, nie chcę znać Twoich wad,

 niewiele przyjdzie nam z odkrywania prawd,

 ideału wciąż na tym świecie brak .

 Więc żyjmy dalej tym o czym marzy każdy z nas .

 2.) Udaje znów , że słucham Cię a w myślach składam plan na kolejny dzień .

 Mówię Ci prosto w twarz , że jestem młodsza o całe 5 lat .

 Cicho-sza nie mów nic , sam dobrze wiesz , że nie jesteś bez win .

 Może tak będzie lżej , niech jak najdłużej trwa ten beztroski sen .

 Ref.) Kłam, proszę kłam, nie chcę znać Twoich wad,

 niewiele przyjdzie nam z odkrywania prawd,

 ideału wciąż na tym świecie brak .

 Więc żyjmy dalej tym o czym marzy każdy z nas .

Ще одна красива пісня "Не бреши, що кохаєш мене" у виконанні Евеліни Флінти та Лукаша Загробельного.

Ewelina Flinta i Łukasz Zagrobelny "Nie kłam, że kochasz mnie"

A wielkie kłamstwa wyrastają z malutkich kłamstewek. Ważne jest nauczyć dziecko mówienia prawdy- Jeżeli skłamało, wyjaśnić jakie są skutki.
Julian Tuwim
O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci
- Wrzuciłeś Grzesiu list do skrzynki, jak prosiłam?
- List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła!
- Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się kochanie!
- Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię!
- Oj, Grzesiu kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci!
- Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci!
- Wuj Leon czeka na ten list, więc daj mi słowo.
- No, słowo daję! I pamiętam szczegółowo:
List był do wuja Leona,
A skrzynka była czerwona,
A koperta...no, taka... tego...
Nic takiego nadzwyczajnego,
A na kopercie - nazwisko
I Łódz... i ta ulica z numerem,
I pamiętam wszystko:
Że znaczek był z Belwederem,
A jak wrzucałem list do skrzynki,
To przechodził tatuś Halinki,
I jeden oficer też wrzucał,
Wysoki - wysoki,
Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał,
I jechała taksówka... i trąbił autobus,
I szły jakieś trzy dziewczynki,
Jak wrzucałem ten list do skrzynki...
Ciocia głową pokiwała,
Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia:
- Oj, Grzesiu, Grzesiu!
- Przecież ja ci wcale nie dałam
- Żadnego listu do wrzucenia!...