Prezenty świętego Mikołaja

Польські діти з нетерпінням чекають 6 грудня.
Для них - це найбільш очікуване свято,  час отримувати подарунки від доброго та щедрого Святого Миколая.
Дорослі теж на мить занурюються в казку і, підтримуючи традиції,трішки допомагають заклопотаному святому.
Пам'ятаймо, що Св.Миколай дарує не вимріяну дещицю матеріального світу, він здатен обдарувати нас здоров'ям, душевною рівновагою, любов'ю та повагою  до ближнього.
Просимо в Святого Миколая миру у цьому тривожному світі. Прагнемо, щоб обминали наші домівки , країни та народи катаклізми, війни, трагедії.
Просимо, щоб ми навчилися цінувати і берегти щирі почуття, помічали чуда та прояви Божої ласки. Нехай святий не ображається, що сучасники комерціалізували його образ, бо лише те що правдиве- вічне. 
Станьмо на мить подібними до Святого Миколая. Навчімося співпереживати тим, хто у цю мить обділений долею. Даруймо частинку своєї уваги, коштів, щоб пам'ять про святого тривала  не одне століття.
НЕХАЙ СВЯТИЙ МИКОЛАЙ БУДЕ ЩЕДРИМ ДЛЯ ДІТЕЙ ТА ДОРОСЛИХ У ВСЬОМУ СВІТІ!

O świętym Mikołaju

 ks. T. Śmiech. 

Przed wielu laty, w niewielkiej krainie, 

żył sobie człowiek, który do dziś słynie. 

Był on biskupem, w niebogatym mieście

i służył Bogu całym sobie wreszcie. 

Kim był ten kapłan? – wszyscy pewno wiecie! 

To Święty Mikołaj biegnący po świecie. 

Dobrocią swoją zasłynął wokoło

i gdy do nas przyjdzie będzie nam wesoło. 

Bo ten wielki człowiek nie poszczędził trudu, 

by radość przynieść dzieciom wszystkich ludów. 

Śpieszył z prezentami od domu do domu

i niewidzialną ręką dawał byle komu. 

Tu podał paczkę, tam woreczek złota

i nikt się nie domyślił, że jego to robota. 

Swymi podarkami chciał zaradzić nędzy

by radość panowała w domach, jak najprędzej. 

Nazwisko jego rozsławiły wieki

nikt go nie zapomniał, ni mały, ni wielki. 

Dzisiaj go czekamy, tu pełni napięcia

pewni, że nie ominie żadnego dziecięcia. 

Przyjdź Mikołaju, chcemy Cię miłować

a dobroć twoją będziemy naśladować. 

Święty Mikołaj istniał naprawdę.

Urodził się w III wieku w Patarze, portowym mieście położonym nad Morzem 

Śródziemnym. Był jedynakiem, jego rodzice uchodzili za ludzi zamożnych
i świątobliwych. Podobno, gdy zaraz po urodzeniu chciano go wykąpać, podniósł się w wannie i stał tak dwie godziny. W dzieciństwie zamiast bawić się z kolegami, Mikołaj wolał chodzić na nabożeństwa, a wolny czas spędzał na czytaniu Pisma Świętego. Jako młodzieniec żeglował, polował, lubił wino i zabawę, ale któregoś dnia usłyszał głos Boga, który nakazał mu udać się do kościoła. Nie wiedział,że rada biskupów postanowiła mianować arcybiskupem – człowieka, który pojawi się tego dnia w kościele jako pierwszy. Na początku IV wieku zaczęły się straszliwe prześladowania chrześcijan. Mikołaj stanął w ich obronie, za co cesarz Dioklecjan kazał go wtrącić do więzienia. Odzyskał wolność dzięki kolejnemu cesarzowi, który szanował chrześcijaństwo. Potem Mikołaj oddał się bez reszty służbie bożej. 

Kochał bliźnich i uczył ich miłości do drugiego człowieka. Opiekował się niezamężnymi pannami, a tym, które były ubogie, dawał posagi. Pomagał biedakom, nawracał złodziei i kłusowników. Patronował żeglarzom i rybakom, kupcom, rzemieślnikom, dzieciom, a także więźniom. Mikołaja można było poprosić o pomoc w każdej sprawie, w każdej potrzebie. Był serdeczny, życzliwy i bezinteresowny. Istnieje na ten temat wiele legend. Po jego śmierci w 345 roku zaczęły krążyć fantastyczne opowieści o jego dokonaniach. Podobno przy jego
grobie chorzy zdrowieli, niewidomi odzyskiwali wzrok.
A smutnym i zrozpaczonym powracała radość życia i zaufanie do bliźnich. Sława cudotwórcy doprowadziła w końcu arcybiskupa Mikołaja do kanonizacji. Kult Świętego Mikołaja rozprzestrzenił się z czasem po całym świecie. Stał się on najbardziej znanym i kochanym przez wszystkich świętym. 

Historia świętego Mikołaja

Kiedy za oknami 

w śniegu zasną drzewa, 

kiedy nad polami 

wiatr o zimie śpiewa, 

Przyjedź do nas Mikołaju, Mikołaju 

z workiem jak to niebo. 

Przywieź radość i prezenty, i prezenty

dla nas, dla każdego. 

dla nas, dla każdego. 

Przyjedź do nas, Mikołaju, Mikołaju 

na saniach srebrzystych, 

niech ci gwiazdy drogę wskażą, 

gdzie czekamy wszyscy. 

gdzie czekamy wszyscy. 

Usiądź pod choinką, 

porozmawiaj z nami 

i tak, jak się śniło 

obdziel prezentami. 

Przyjedź do nas Mikołaju, Mikołaju 

z workiem jak to niebo. 

Przywieź radość i prezenty, i prezenty

dla nas, dla każdego. 

dla nas, dla każdego. 

Przyjedź do nas, Mikołaju, Mikołaju 

na saniach srebrzystych, 

niech ci gwiazdy drogę wskażą, 

gdzie czekamy wszyscy. 

gdzie czekamy wszyscy. 

Mikołaj: 
Widzę przez okno, że już gotowe
Stoją sanie reniferowe.

Wszyscy: 
A więc do sań, w drogę na świat.
Zbliża się jedna z ważniejszych dat.
Choć z nieba tylko gwiazdki polecą,
Białe puszyste na radość dzieciom.
Niech wszyscy wiedzą o Mikołaju,
Że znów wędruje po całym kraju.
Jeśli się uda w czarodziejską noc,
Każdy prezentów odnajdzie moc.

Mikołajkowe czary wnet zadziałają,
Kiedy na świecie robi się biało...
A Mikołaj pędzi a Mikołaj gna

Mikołajkowe dary
Dźwięczą, dzwonią
małe dzwonki
w saniach z Mikołajem.
Wszystkie dzieci
on odwiedzi,
nim dzionek nastanie.

Dobrze wszystkich zna marzenia.
Zanim świt przybędzie
pełny worek z prezentami
całkiem pusty będzie.

Paweł marzył
o rowerze,
pewnie go dostanie.
A dla Jarka
nowa piłka
już jest na dywanie.
Święty Mikołaju, dzieci już czekają

Powitanie Mikołaja

Cały długi rok czekamy,

Cieszymy się wszyscy.

Chcemy Ciebie tu przywitać

W dzień tak uroczysty.

Witaj święty Mikołaju

Upragniony gościu z nieba

Racz udzielić swoich darów,

Daj nam co potrzeba

Dla mamusi i tatusia - 

Użycz zdrowia hojnie

Popraw kasę, by mogli

Żyć dobrze i spokojnie.

To Mikołaj

Dorota Gellerowa

 Prezent dla Mikołaja

Ja się tak bardzo, bardzo postaram

i zrobię prezent dla Mikołaja.

Zrobię mu szalik piękny i nowy,

żeby go nosił w noce zimowe.

I żeby nie zmarzł w szyję i w uszy

gdy z burej chmury śnieg zacznie prószyć.

Niech się ucieszy Mikołaj Święty,

tak rzadko ktoś mu daje prezenty.

Piosenka o Mikołaju

Siwą brodę oraz wąsy ma

I czerwony długi płaszcz.

Czy już wiecie kto to może być?

Czy już mogę spytać was?

To Mikołaj, Mikołaj

Siwą brodę ma.

To Mikołaj, Mikołaj

Prezenty nam da

A na plecach coś ciężkiego ma

Chyba dźwiga jakiś skarb.

Czy już wiecie co tam może być?

Czy już mogę spytać was?

To prezenty, prezenty

Tam Mikołaj ma.

To prezenty, prezenty

Wszystkim dzieciom da.

To Mikołaj, Mikołaj

Siwą brodę ma.

To Mikołaj, Mikołaj

Kocha wszystkie dzieci!

Шаблони листів до СВ. Миколая 
Готові до друку шаблони листів до Св.Миколая

Święty Mikołaj ciężko pracuje

Bajka o Świętym Mikołaju

Pozwólmy sobie wierzyć w Świętego Mikołaja tak długo, jak potrafimy... Najbardziej rzeczywiste sprawy na tym świecie to te, których dzieci i dorośli nie widzą. Oto jak ważny dla ludzi jest ten cudowny święty.
Święty Mikołaj zaspokaja naszą potrzebę przeżycia cudowności, bawi nas, uczy hojności, bezinteresownego dzielenia się z innymi i cierpliwości w oczekiwaniu na nagrodę. Dlatego Święty Mikołaj żyje i będzie żył wiecznie. Teraz i za tysiąc lat nadal będzie radował ludzkie serca. 

6 grudnia - dniem dobroczynności

6 grudnia obchodzimy Mikołajki. Jesti to przede wszystkim wielkie święto ludzi dobro czyniących - dobroczyńców, darczyńców i wolontariuszy. Tych, którzy innym udzielają dyskretnej i bezinteresownej pomocy. Tych, którzy postępują według ewangelicznej zasady "byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie".
6 grudnia uczymy się od świętego Mikołaja dobroczynności - dzielenia się tym, czym możemy i spełniania szlachetnych uczynków, by innym dać radość, a samym stać się lepszymi.
Każdy z nas ma potrzebę zrobienia czegoś dobrego. Każdy więc powinien skorzystać z okazji i stać się "świętym Mikołajem" i to bynajmniej nie tylko w ten jeden grudniowy dzień.
Mikołajki to także święto dzieci. Święto, które ma być także i dla nich okazją do włączenia się, na miarę swoich możliwości, w działania dobroczynne.

I ty możesz zostać Świętym Mikołajem

Święty Mikołaj, patron dzieci

 Władysław Bełza

Święty Mikołaj w niebie siedzi,
I w chwale boskiej jasno świeci;
Lecz siwą głowę z dawna biedzi,
Z czem ma na ziemię zejść do dzieci,
Do których schodzi on czasami,
Z błogosławieństwem i z darami.

A tam, w tym ślicznym, cudnym raju,
Jest ogrodniczkiem anioł mały;
„Patrz — mówi — Święty Mikołaju,
Rajskie jabłuszka już dojrzały!”...
Święty z uciechy musnął wąsa,
I sam je z rajskich drzew otrząsa.

A gdy już zebrał worek cały,
Tak do świętego Piotra rzecze:
„Muszę do dziatwy śpieszyć małej,
Otwórz mi niebo, zacny człecze,
Bo wiesz, że dziatwa niecierpliwa,
Codzień mię czeka, codzień wzywa!”

Otworzył Piotr furteczkę w niebie,
I rzekł: — „Idź bracie w Imię Boże!
Lecz ciepły kożuch weź na siebie,
Bo straszny dzisiaj mróz na dworze”.
Święty się ubrał w futro kunie,
I wprost na ziemię z nieba sunie.

I tu do każdej puka chatki,
Bo mu do każdej znana droga;
I wkoło siebie zbiera dziatki,
Słucha Ojcze nasz, Wierzę w Boga,
I radość z świętych lic mu świeci,
Gdy widzi dobre, grzeczne dzieci.

Lecz niechno jakie dziecko spotka,
Co złe zamiary w sercu chowa;
Wnet jego twarz, zazwyczaj słodka,
Staje się mroczna i surowa,
Dla takich dzieci groźnym bywa,
Aż mu się trzęsie broda siwa!

I chociaż świętą jest osobą,
Choć zwykle dobry i łaskawy,
Takie złe dziecko bierze z sobą,
I niesie w worku do naprawy;
A co tam robi z tem nicpotem,
To lepiej już nie mówić o tem...

Lecz polskie dworki, polskie chatki,
Mieszkaniem są poczciwych ludzi;
Spijcie więc błogo drogie dziatki,
Aż was Mikołaj święty zbudzi;
Bo on was wszystkich kocha szczerze,
I dobrych dzieci nie zabierze!