Польська мова мені знайома

Przymiotniki odmieniają się przez przypadki i liczby, a także przez rodzaje.Rodzaj , liczba i przypadek przymiotnika zgadzają się z rodzajem, liczbą i przypadkim określanego przez niego rzeczownika. W liczbie pojedyńczej przymiotników rozróżniamy rodzaj męski, żeński i nijaki. W liczbie mnogiej występują dwie formy: męskoosobowa i niemęskoosobowa. Przymiotniki rodzaju męskiego i nijakiego różnią sie między sobą tylko formami mianownika, biernika i wołacza. Przymiotniki rodzaju żeńskiego mają dwie końcówki w przypadkach zależnych: w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku -ej, w bierniku i narzędniku -ą.    przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga Mianownik (M.) duży  pies,  ładna  dziewczynka,   czyste okno duże  psy,  ładne  dziewczynki,   czyst e okna Dopełniacz (D.) dużego  psa,  ładnej  dziewczynki, czystego  okna dużych  psów,  ładnych  dziewczynek, czystych  okien Celownik (C.) dużemu  psu,  ład

Narzędnik (kim? czym?) Narzędnik może określać tożsamość osób lub rzeczy. Kim jesteś? Polaki em , Francuz em. Czym to jest? kwiat em , owad em , mebl em. Kim się interesujesz? aktor em , pisarz em , poet ą , żon ą, malarz ami . Kim się opiekujesz? siostr ą , babci ą, rodzic ami, dziadk iem , matk ą. Czym się bawisz? klock ami , lalk ami , obrazk ami, zabawk ami. Czym jeżdisz? samochod em , rower em , końm i, motocykl em , pociąg em. Z kim cię poznać? z koleg ą, z koleżank ą, z pani ą , z pan em . Za kim siedzisz? za Jurki em , za Witki em, za Olą, za Kasi ą. Z czym jest mięso? z sos em , sałatk ą , z warzyw ami , z pomidor em. Gdzie leżą Kielce? przed Krakow em , za Warszaw ą . Rzeczowniki rodzaju męskiego liczby pojedynczej  w narzędniku mają końcówkę -em. Rzeczowniki rodzaju żeńskiego liczby pojedynczej  w narzędniku mają końcówkę  -a. Rzeczowniki rodzaju nijakiego  liczby pojedynczej  w narzędniku mają końcówkę  -em. LICZBA MNOGA Rzeczowniki rodz

Biernik określa osoby i przedmioty,( Знахідний відмінок визначає особи і предмети,)  które podlegają naszym spostrzeżeniom, czynnościom, uczuciom i woli.(які підлягають нашим спостереженням, діям, почуттям і волі) W związku z tym wymagają obecności: у звязку з тим він вимагає присутності: - czasowników określających spostrzeganie, np. widzieć, słyszeć, wąchać, dotykać, obserwować i tp. дієслів, що вказують на спостереження, наприклад, бачити, чути, нюхати, торкатися, спостерігати... Widzę morze, sarnę, ojca. Бачу море, сарну, батька.  Słyszę śpiew, echo, krzyk, płacz.Чую спів, луну,крик, плач. - czasowników określających czynności: robić, malować, pisać, kopać дієслів, що вказують  певну діяльність Robię sweter, szal, półkę . Роблю светр, шаль,полку. -czasowników określających uczucia i wolę: kochać, lubić, chcieć. дієслів, що вказують на почуття і волю: кохати, любити, хотіти. Kocham matkę, ojca, żonę. Кохаю маму, тата, дружину.  Chcę chleba owoców, powietrza.Хочу хліба

Celownik (komu? czemu?) Celownik oznacza cel naszej czynności.Давальний відмінок означає ціль (призначення, мету) нашої дії Pytanie komu? – odnosi się do rzeczowników osobowych. Komu się przyglądasz? Mamie, bratu, dziecku. Pytanie: czemu? – odnosi się do pozostałych rzeczowników. Czemu się przygłądasz? Ptakom, kwiatu, drzewom, fotelom. Celownik może być użyty w pytaniach zaczynających się od zaimków ( займенників) :jakiemu? Jakiej?jakim? lub: której, którym? Jakiej pan i podziękować?  Jakim dzieci om dałeś piłkę? Najpopularniejsze czasowniki łączące się z celownikiem:   Найчастіше вживані дієслова, які сполучаються з іменниками у давальному відмінку: dawać/ dać,(давати,дати)  dziękować/ podziękować,(дякувати, подякувати)  mówić/ powiedzieć,(говорити, сказати)  obiecywać/ obiecać,(обіцяти, пообіцяти)  oddawać/ oddać,(віддавати, віддати)  podobać się/ spodobać się,(подобатися, сподобатися)  pomagać/ pomóc, (допомагати, допомогти)  pożyczać/ pożyczyć,(позичати,