Іменники в родовому відмінку Dopełniacz rzeczowników

Dopełniacz przyjmuje w zdaiach wiele znaczeń:
Родовий відмінок означає, що щось комусь належить
1.       Dopełniacz określa przynależność do kogoś lub czegoś.
Pytania kogo? czego? można zastąpić pytaniem: czyj? czyja? czyje?
Питання кого? чого? можна замінити питанням чий?, чия? чиє?
To pokój ojca (brata, siostry).Це кімната батька (брата, сестри).
To książka kolegi (mamy, nauczyciela). Це книжка колеги (мами,вчителя)
To dziecko pani Kowalskiej.Це дитина пані Ковальської.
2.       Dopełniacz określa brak kogoś lub czegoś.Родовий відмінок вказує, що чогось або когось не вистачає.
Nie ma ojca(rodziców, cioci, koleżanki). Не має батька (батьків, тітки, товаришки)
 Zabrakło owoców, soli, cukru. Не вистачило фруктів, солі, цукру.
3.       Dopełniacz oznacza czas; dotyczy dni tygodnia, miesięcy, lat.
Р     Родовий відмінок означає час і відноситься до днів тижня, місяців, років.
Jak długo jesteś naurlopie? Як довго ти є у відпустці? Od poniedziałku. Від понеділка.
Jak długo pracujesz? Як довго ти працюєш? Od stycznia. Від січня.
Jak długo jesteś w Polsce? Як довго ти є в Польщі?Od roku. Протягом року.
4.       Dopełniacz oznacza kierunek miejsca, jest odpowiedzią na pytania: skąd? Dokąd?
Skąd wracasz?Звідки повертаєшся? Ze wsi. Із села. 
Dokąd jedziesz? Куди їдеш?Do miasta.До міста.
5.       Dopełniacz oznacza miejsce po pytaniach: u kogo? obok kogo?
Р    Родовий відмінок означає місце після запитань: у кого? біля кого?
U kogo mieszkasz? У кого живеш? U cioci Basi. У тітки Басі.
Obok kogo siedzisz w klasie? Біля кого сидиш у класі?Obok koleżanki Gosi.Біля товаришки Госі.
6.       Dopełniacz oznacza materiał. Родовий відмінок може означати матеріал 
Ściany z betonu. Стіни з бетону
Pasek ze skóry. Пояс із шкіри
Krzesło z drewna. Крісло з дерева
Sweter z wełny. Светр з вовни


Rodzaj męski (kogo?czego?)

Liczba pojedyncza (однина)
Liczba mnoga(множина)
nauczyciel kwiatek
pan
kolejarz
górnik
obiad
sąsiad
sad
ogród
tort
gość
nauczyciela
kwiatka
pana
kolejarza
górnika
obiadu
sąsiada
sadu
ogrodu
tortu
gościu
nauczyciele
kwiatki
panowie
kolejaże
górnicy
obiady
sąsiedzi
sądy
ogrody
torty
goście
nauczycieli
kwiatków
panów
kolejarzy
górników
obiadów
sąsiadów
sądów
ogrodów
tortów
gości

Rzeczowniki zakończone na –rz, -sz, -ż, -cz,  mają  w liczbie mnogiej w dopełniaczu zakończenie –y np. lekarzy, żołnierzy, kołnierzy ale  cesarzy – cesarzów, koszy – koszów
Rzeczowniki zakończone w mianowniku liczby pojedynczej mięką spółgłoską  mają w dopełniaczu liczby mnogiej zakonczenie –i
Rodzaj żeński
(kogo?czego?)
Końcówka –i występuje po wszystkich spółgłoskach miękich.
Końcówka –y występuje po wszystkich spółgłoskach twardych.
bułka
córka
cytryna
sowa
lekcja
nić
gęś
atrakcja
szkoła
konwalia
róża
stokrotka
aleja
stacja
podróż
rzecz
ryba
bułki
córki
cetryny
sowy
lekcji
nici
gęsi
atrakcji
szkoły
konwalii
róży
stokrotki
alei
stacji
podróży
rzeczy
ryby
bułki
córki
cytryny
sowy
lekcje
nici
gęsie
atrakcji
skoły
konwalie
roże
stokrotki
aleje
stacje
podróże
rzeczy
ryby
bułek
córek
cytryn
sów
lekcji
nici
gęsi
atrakcji
szkół
konwalii
róż
stokrotek
alei/alej
stacji
podróży
rzeczy
ryb

Rzeczowniki pani, gospodyni nie zmieniają się w dopełniaczu.
Nie ma pani Kasi. Nie widzę gospodyni no podwórku.
 Pisownia -ji, -i lub -ii w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku rzeczowników żeńskich zakończonych na -ja lub –ia

A. Rzeczowniki zakończone na -ja występującym po szc mają w tych przypadkach zakończenie -ji, np.
Rosja — Rosjimisja — misjiAzja — Azjipoezja — poezjiedukacja — edukacji,restauracja — restauracjistacja — stacji,
natomiast rzeczowniki zakończone na -ja występującym po samogłoskach mają zakończenie -i, np.
aleja — aleiepopeja — epopei.
B. Rzeczowniki zakończone na -ia mają zakończenie -ii lub -i. Wiąże się to z poczuciem rodzimości czy obcości wyrazu, a także z wymową postaci mianownika:
a) jeśli -ia występuje po spółgłoskach wargowych pbfwm, to bez względu na wymowę w wyrazach rodzimych i przyswojonych piszemy -i, natomiast w wyrazach obcych -ii, np.
SłupigłębihrabimurgrabiskrobiKarwitrzewirękojmiziemi;
daktyloskopiihemoterapiiKolumbiiksenofobiidystrofiifilozofiihagiografii,mafii
Jugosławiiszałwiiakademiianemiiepidemii;
b) jeśli -ia występuje po tdrlkgch (czyli w wyrazach zapożyczonych), to piszemy -ii, np.
apatiiempatiikwestiisympatiiHolandiiNormandiihipochondriianomalii,ewangelii,
   demagogiikosmologiihierarchii;
c) jeśli -ia występuje po n, to piszemy -ni w wyrazach, których zakończenie wymawiamy w mianowniku jako [-ńa], natomiast w tych wyrazach, których zakończenie wymawiamy jako [-ńja], piszemy -nii, np.
babunibieżniChylonidrewutnidyniEwuniGdynijaskiniłaźniOrunipalarni,palmiarnipustyniskoczniuczelniwartownizecerni;
aroniiDaniidystoniiharmoniiironiiKaliforniiliniiopiniiPolihymnii.
UWAGA: W rzeczownikach obcego pochodzenia zakończonych na -ja oraz na -ia formy dopełniacza liczby mnogiej mają taką samą postać jak formy dopełniacza liczby pojedynczej, zarówno w mowie, jak i w pisowni, np.
tej lekcji    — tych lekcji
tej misji    — tych misji
tej procesji    — tych procesji
tej komedii    — tych komedii
tej teorii     — tych teorii
tej akademii    — tych akademii
tej epidemii    — tych epidemii
tej mafii    — tych mafii.
Dla uniknięcia możliwych niejednoznaczności wolno po spółgłoskach csztdr użyć zakończenia -yj (lekcyjprocesyjaluzyjpartyjkomedyjteoryj), po wszystkich innych spółgłoskach — zakończenia -ij (akademijepidemijmafij). Zakończenie to jest już jednak dziś wyraźnie nacechowane stylistycznie jako archaiczne lub książkowe, a jego użycie bardzo ograniczone.
UWAGA: W przypadku rzeczowników używanych tylko w liczbie mnogiej potrzeba wspomnianego odróżniania nie zachodzi, toteż piszemy zawsze tych feriiwakacji,bakaliikonwulsji.

(Wielki słownik ortograficzny PWN)



Dopełniacz
Rodzaj nijaki
(Kogo? Czego/)
Liczba pojedyncza
Liczba mnoga
Jabłko
kółko
pisklę
drzewo
szkło

Jabłka
kółka
pisklęcia
drzewa
szkła

Jabłka
kółka
pisklęta
drzewa
szkła

Jabłek
kółek
piskląt
drzew
szkieł


Коментарі

Популярні дописи з цього блогу

Частини мови Części mowy

Вірші для дітей на польській мові

Числівник Liczebnik